تدوین الگوی روان درمانی دینی و اثربخشی آن بر اختلال استرس پس‏ضربه‏ای (ptsd) مزمن آزادگان ایرانی

چکیده پژوهش حاضر با هدف تدوین الگوی رواندرمانی دینی و تعیین اثربخشی آن بر اختلال استرس پسضربهای (ptsd) مزمن آزادگان ایرانی انجام شد. نوع تحقیق حاضر نیمه آزمایشی یانیمه تجربی می باشد. جامعهی پژوهشی عبارت بود از کلیهی آزادگان ساکن شهر تهران که به اختلال استرس پس از ضربهای (ptsd) مزمن مبتلا بودند. به منظور انتخاب نمونه ی آماری، با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند (در دسترس) افراد به دو گروه 12 نفری (گروه آزمایش و گروه کنترل) تقسیم وانتخاب شدند. به منظوراثر بخشی دوره با استفاده از پروتکل آموزش روان درمانی دینی که با تاکید بر آموزه های اسلام می باشد، به گروه آزمایش به مدت 10 جلسه ی دو ساعته ( هفته ای دو جلسه)، آموزش های لازم ومرتبط با موضوع داده شد. داده‏های حاصل از پیش آزمون و پس آزمون با استفاده ازآزمون های چک لیست اختلال استرس پس ضربه ای(tsc-40 و pcl-17) و سلامت عمومی(ghq) مورد تجزیه وتحلیل‏آماری قرار گرفت. در این تحقیق با توجه به آموزه های اسلام که با استنادات عقلی، نقلی و استدلال های فلسفی طراحی شده بود به تدوین الگوی روان درمانی دینی پرداخته شد و پس از اجرای پروتکل (برنامه آموزشی) نتایج به دست آمده در 8 فرضیه تنظیم و پس از تحلیل آن ها مورد تأیید قرار گرفت. فرضیه های اصلی عبارت بودند از: اثربخشی دوره آموزشی روان درمانی دینی در کاهش علائم و نشانه های اختلال استرس پس ضربه ای (ptsd) آزادگان ونیز افزایش سلامت جامعه هدف اثربخش بوده است. همچنین با توجه به خرده مقیاس های آزمون ها سایر فرضیه ها نیز مورد تأیید قرار گرفت که عبارتند از:آموزش روان درمانی دینی برکاهش علایم ونشانه های اختلال استرس پس ضربه ای(ptsd) آزادگان ایرانی مانند تداعی ها وافکار مزاحم، اجتناب ها ومحدودیت عواطف، بیش انگیختگی وخشم، اضطراب وافسردگی وتقویت عملکرد اجتماعی، شغلی وصبوری موثر بوده است. در نهایت ، نتایج نشان داد که آموزش روان‏درمانی ‏دینی درکاهش‏ علایم و نشانه‏های اختلال استرس پس ضربه ای (ptsd) آزادگان ایرانی موثر می باشد. این یافته ها می تواند کاربردهای مفیدی برای درمان مبتلایان به اختلال ptsd و سایر اختلالات مشابه داشته باشد که در تحقیق حاضر به آن پرداخته شده است.